Prima chi iscurigheret unu die
mi che pighei a pianeddu a pianeddu
e solu solu cun su Mesudie
de don Zuseppe Parini a casteddu
e inoghe passizende mi faghia
mattas de risu che ‘ortadu ‘e carveddu
pro cussu chi in su libaru leggia
cando sa terra s’aberit a istrampu,
si mi ch’ingullit che un’ave maria
e poi si tancat torra in unu lampu.
M’abbaido in giru e mi rendo rejone
chi so in una presone chene iscampu.
Addolimadu in totta sa persone
mi seo pensende a su chi m’est sutzessu
cando appo s’impossibile visione
de caras chi m’abbaidan che un’etzessu.
”Eo so Migheli –narat unu- e custu
est Cicciu Satta como inoghe arressu.
Bides Antoni Manca postu giustu
cun su canonigu Liperi in mesu
affaca a Fonsa e Serra a mesu bustu.
Antoni Nonna no lis est attesu
e l’accumpagnat Antoni Farina
dae sa fiza Maria como intrattesu.
Inoghe sun duos Lizos e Brandina,
igue Frantziscu Piras e Mudadu.
Lis est sa cara ‘e De Niccu vicina.
Frantziscu ‘e Campu dae dies arrivadu
a pes de Senes e Ibba s’est dispostu
e a Servadore Istrinu est affiancadu.
De Cambilarzu su riccu est su postu
propriu a costazu ‘e su poberu Tolu.
Larentu Sanna est de pagu antepostu
a Luisi Piras, Luisi Manca est solu
e in altu in fundu b’est Gina Magliona.
Sos unos sun rimadores a bolu
ateros iscrittores, chie a sa bona
chie cun cultura puru raffinada,
e faghen tottu umpare una corona.
Chi Osile si sentat onorada
ca hat dadu a custa zente su nadale.
Legge Parini e danos un’ojada”.
De caras bi nd’aiat unu canale
e dimandende fui nessi ‘e mi dare
de sos artistas bios unu signale
cando issas iscumparin tottu umpare
e resto in un’iscuru tantu iscuru
chi in paga ora mi paret de ammacchiare.
Leo tando a caminare muru muru
e prestu tocco una rughe e un’iscritta.
Mi lu suspetto, poi nde so siguru:
so in campusantu. Da ogni tumba fritta
como ‘essin caras de infinida zente.
Eo fuo e ch’istuppo in una neula fitta
tremendemi che foza a su ponente.
De custos versos sos chi nd’han amore,
ca in chirca no fadighen vanamente,
iscan chi Brotu Ispina nd’est s’autore.
(21.02.2006)